သားအိမ်ကင်ဆာ

ခွဲစိတ်ခြင်းသည် အစောပိုင်းအဆင့်လူနာများအတွက် ပထမဆုံးရွေးချယ်မှုဖြစ်ပြီး ယေဘုယျအားဖြင့် ကင်ဆာဆေးသွင်းခြင်း သို့မဟုတ် ဓာတ်ရောင်ခြည်ဖြင့်ကုသခြင်းကဲ့သို့သော အခြားနည်းလမ်းများဖြင့် အကျိတ်ကို လုံးဝဖယ်ရှား၍မရသောသူများအတွက် ယေဘုယျအားဖြင့် အကြံပြုထားသည်။

ဓာတုကုထုံးကို ခွဲစိတ်ပြီးနောက် အကျိတ်ကြီးထွားမှုကို ထိန်းချုပ်ရန်နှင့် ပြန်ဖြစ်ခြင်း သို့မဟုတ် ပျံ့နှံ့ခြင်းအန္တရာယ်ကို လျှော့ချရန် ခွဲစိတ်ပြီးနောက် ထပ်လောင်းကုသမှုအဖြစ် အသုံးပြုသည်။

ဓါတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးကို ရောဂါအဆင့်မြင့်တဲ့အဆင့်အထိ တိုးတက်လာပြီး ခွဲစိတ်မှု သို့မဟုတ် ဓာတုကုထုံးဖြင့် ထိန်းချုပ်လို့မရတဲ့ လူနာတွေကို ကုသရာမှာ အသုံးပြုပါတယ်။

ဇီဝကုထုံးသည် အဆိပ်သင့်မှုကို လျှော့ချရန်နှင့် ကုသမှု၏ ထိရောက်မှုကို မြှင့်တင်ရန်အတွက် ခွဲစိတ်ကုသခြင်းနှင့် ဓာတုကုထုံးများနှင့်အတူ တွဲဖက်အသုံးပြုနိုင်သည့် ဆန်းသစ်သောကုသမှုနည်းလမ်းဖြစ်သည်။လောလောဆယ်တွင် ဇီဝကုထုံး၏ အဓိက အမျိုးအစား နှစ်မျိုးရှိသည်- immunotherapy နှင့် ပစ်မှတ်ထားကုထုံး။
မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း၊ စောစီးစွာ စစ်ဆေးခြင်းနည်းပညာနှင့် ပိုမိုဆန်းသစ်သော ကုသရေးနည်းလမ်းများ တိုးတက်လာခြင်းဖြင့် သားအိမ်ကင်ဆာလူနာများ၏ ရှင်သန်မှုကာလကို တဖြည်းဖြည်း တိုးချဲ့လာခဲ့သည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သားအိမ်ကင်ဆာနှင့် ပတ်သက်၍ လူအများ၏ အသိပညာ ဗဟုသုတများ တဖြည်းဖြည်း တိုးပွားလာကာ ကြိုတင်ကာကွယ်မှု အစီအမံများလည်း အဆင့်ဆင့် တိုးတက်လာသည်။